Rank verlangen


Naakte waarheid hard weerspiegeld,

schaamte, zorg, het wordt steeds meer,

het moet, het duldt geen uitstel,

het lukt me echt niet deze keer.

Ik hield het steeds binnen de perken,

soldaten stonden aan de poort.

Onvervaard hielden ze wacht,

ik denk dat ik ze heb vermoord,


weggespoeld zijn ze, ver-dronken

bedolven onder bergen voer.

Of… zijn ze enkel weggelopen…?

Ik ga op de verleidingstoer,

van nu af aan drink ik slechts water

en chips, daar kom ik niet meer aan,

kom toch terug, het is hard nodig

wees weer met mijn lot begaan.


Alleen ben ik niet opgewassen

tegen al wat mij omgeeft,

de andere kant van de medaille

als men slechts in weelde leeft.

Dat is ook de grote spiegel

die mij mijn gebreken toont

ten voeten uit, het hele lijf,

het huis waar ook mijn ziel in woont.


Die ziel weerspiegelt rank verlangen,

blijvend slank – is dat illusie…?


hoor ik daar soldaten lachten?


ik wend me af – einde discussie.



Joke van der Ark

Nr. 226 – maart 1994