Deze morgen

 

wekten de schijnbaar

uit de ochtendmist ontstane

wolken tussen de einder

en het nergens

 

een sluimerend

verlangen in mij

naar hen

die over zijn gegaan.

 

Ik kon ze niet bereiken

noch zijn ze mij verschenen,

toch tuurde ik en

liet mijn ogen dwalen

 

tot het verlangen weggeëbd

en de wolken verdwenen waren.

 

 

Joke van der Ark

Nr. 640 - 4 mei 2011