Toen koningin Wilhelmina in oktober 1947 niet meer in staat was het koningschap alleen te vervullen, werd Juliana benoemd tot regentes. Vanwege haar kwakkelende gezondheid begon de taak als vorstin Wilhelmina zwaar te vallen. Bovendien was zij teleurgesteld in het naoorlogse Nederland, waar de oude politieke tegenstellingen weer in ere werden hersteld.


Oktober 1947
Drama in een notendop

Omdat oma een beetje moe is krijgt mama het de komende tijd erg druk. Zullen jullie daar rekening mee houden. Ze knikten allebei heftig. Dus bleven ze elke dag na schooltijd nog een poosje buiten spelen. Nadat ze gekeken hadden of de kust wel veilig was, slopen ze voorzichtig door de gang. In hun slaapkamer legden ze het poesje op een dekentje. Het mauwde zachtjes. “Straks krijg je een beetje melk. Je moet heel stil zijn hoor, als we er niet zijn.” Ze wasten hun handen, kamden hun haren. Pas nadat de gong al voor de tweede keer geklonken had liepen ze de eetkamer binnen. Ongezien lieten ze tijdens het eten stukjes worst in hun zakken glijden. De melk, die ze het poesje beloofd hadden, ging niet lukken. Toen ze eindelijk van tafel mochten liepen ze snel naar hun kamer. Ze waakten er wel voor niet te rennen, want dat was ten strengste verboden. “Kijk eens! Oh het slaapt …” Ze legde de stukjes worst voor het kleine snuitje. De juffrouw die de meisjes iedere dag hielp met uitkleden vond ze even later in tranen. Juffrouw het is toch niet …? “Ik ben bang van wel.”

De volgende dag liep de halve hofhouding zich besmuikt te krabben.

Joke van der Ark, 2014