Het verschil

Heel vaak prijs ik mij gelukkig

met een jarenlange vriendschap.

Er is respect, geen na-ijver of jaloezie

Toch heeft zij iets, wat ik ook graag zou

willen hebben. Een stukje van de nuchterheid

waarmee zij altijd naar vreemde landen gaat

en er zelfs niet tegenop ziet om ooit de trein

naar het ultieme onbekende te moeten nemen.

Is dat nieuwsgierigheid? Is zij

benieuwd naar hoe het daar zal zijn?

Terwijl ik, die minder de behoefte voel

vreemde culturen te ontdekken en al

onrustig word zonder het vertrouwde

om mij heen, mij daar niets

bij voor kan stellen, mij innerlijk verzet,

want daar wil ik helemaal niet heen.

Het is de angst voor het volstrekte onbekende,

het donkere niets, het er niet meer zijn.

Daarom zou ik graag een stukje

van haar levenshouding willen hebben.

Ik weet het welhaast zeker dat, indien zij

het mij geven kon, ik het van haar kreeg.

Dan zou ik niet meer angstig zijn, maar

stoer en onbevangen denken, ach,

zo erg zal het niet zijn, want iedereen

die hier ooit was ging daar immers heen.

Joke van der Ark

Nr. 810 – 15 december 2016