Ik weet het nog

hoe lekker ik het vond

mijn glaasje wijn

en hoe ik er langzaamaan

aan wende

iedere dag te drinken

en in de weekenden

steeds meer en dat

de ruzies die we maakten

gelijke tred hielden

met ons drinkgedrag.

De kater, het kotsen

en het buiten adem raken

als ik, weer eens te laat

de trappen opgerend was.

Gelukkig voor mij, denk ik,

zeker nu ik de laatste tijd

toevalligerwijs

veel verhalen lees

en films aanschouw

waarin de drank

een dermate

grote rol speelt

dat mensen eraan

ten onder gaan.

Ik weet nog hoe het voelde,

al was het bij mij

nooit zo excessief. Daarom,

nu ik het zo lees en zie,

ben ik opgelucht en blij.

Het kwam door een omstandigheid,

dat ik reeds lange tijd

geen sterke drank meer drink,

geen druppel, want ik weet nog …

Joke van der Ark

Nr. 819 – 6 april 2017