Zo is het nu eenmaal

Dat was wat ze hoorde

in het ouderlijk huis,

steeds deze woorden

als een eeuwig geruis.

Op handen gedragen

iedere wens werd vervuld,

nooit hoeven vragen

met zorg steeds omhuld.

Geen oog voor mensen

die ‘t minder hadden dan zij.

Zo gaat het nu eenmaal,

bij de een kan het niet op,

die leeft heel royaal

en de ander heeft nop.

Maar, niets blijft als het is

wat we beschouwen als mijn

kan door een gebeuren

zomaar van anderen zijn.

Joke van de Ark

Nr. 1058 – 15 maart 2022