Golven van sentiment

Ik dein heen en weer

met mijn voet in het water,

het hoofd in de wind

en denk wat aan later.

Vaak ga ik zwemmen

of laat me wat drijven

dan wil ik niet door

maar daar nog wat blijven,

doch dat is gevaarlijk

het sleurt me dan mee

in een stortvloed van tranen

naar een golvende zee

waar het zout op mijn huid prikt,

ik de weg niet meer vind,

eenzaam, verlaten en

bang als een kind.

Ik moet weer terug,

weg van ’t verleden

naar waar ik nu ben

mijn zijn in het heden.

Ik worstel, onttrek me

uit het lokkende water,

met mijn hoofd in de wind

op weg weer naar later.

Joke van der Ark

Nr. 424 – 11 mei 2003