Steeds weer

Geen plekje op mijn tafel vrij

en de stapels van wat snel

terzijde werd gelegd

zijn haast niet meer te tellen.

Ik sla door, gooi heel veel weg

na ’t eerst nog door te nemen,

‘n brief, ‘n kaart, heel lang bewaard

moet nu maar eens verdwijnen.

Een voldaan maar tegelijk

zo’n triest gevoel, dat iets

wat eerst van waarde was

door mij wordt weggeworpen.

Mijn huis is glad, ik wat verward.

Joke van der Ark

Nr. 427 – juni 2003