Een brug

symbool voor

blijvende verbondenheid

in een decor van

een pril ontluikende

natuur, alom

reeds aanwezig,

zinnebeeld voor

romantiek

bij dag, bij nacht

is er de zachte gloed

en wakend oog

van een zilveren maan

die aanmoedigt

door te gaan

de brug

te onderhouden,

waar nodig op te lappen,

te herbouwen

zodat de zo ontstane

ruwe plekken

zullen dienen

elkander

op gladde winterdagen

in evenwicht te houden.

Joke van der Ark

Nr. 438 – 30 april 2004