Steen voor steen
Bouwen aan een huis van liefde,
de fundering al gelegd
diep verankerd in het heden
voor het jawoord werd gezegd.
De eerste stenen aangedragen
verschillen nog heel veel van vorm
de structuren dragen sporen
ingeslepen door de storm.
Een storm die van ons maakte
een eigen ik, persoonlijkheid,
ouderhuis, normen en waarden
achterlatend met wat spijt.
Twee mensen met een eigen wil,
nimmer mag die wijken,
tijd… zal al te ruwe plekken
geduldig gladder strijken.
Familie, kennissen en vrienden
dragen ook een stukje aan
vormen mee aan het karakter
bouwen mee aan ons bestaan...
Grote vensters bieden uitzicht
op het wereldwijd gedrag,
één ruimte op ons terug te trekken
uit ’t gedoe van alledag.
Een tuin waarin jaar in jaar uit
blije bloemen bloeien,
bomen waarvan de wortels langzaam
naar elkander groeien.
Samen sta je diep verankerd
met de voeten in de grond
zoekend naar nog dieper lagen,
geluk… steeds weer als je het vond.
Kleine handjes brengen dan wellicht
hun eigen steentje aan
probeer ze niet meteen te vatten
laat ze hun eigen gang maar gaan.
Voeg ze in zoals ze komen
schaaf ze hier en daar wat bij,
in een huis gebouwd met liefde
voelt iedereen zich frank en vrij.
Joke van der Ark
Nr. 191 -