Afscheid

Jij was niet meer mijn vader.

Ik was niet meer jouw kind.

We begrepen elkander

al héél lang niet meer,

raakten elkander kwijt,

deden elkander zeer.

Toen ik zo-even

als laatste langs jou heen

mocht gaan, ben ik even,

héél even blijven staan.

Dag pap,

straks ben je echt niet meer.

Joke van der Ark

Nr. 125 – maart 1991