Trommels

Rommeldebom, de trommels komen door

de straat. We huppelen een stukje mee

netjes in de maat, niet verder dan twee

blokjes. Lang klinkt het nog na in ’t oor.

Rommeldebom, de trommels gaan maar door

ver over de horizon. Met ze mee

gaan mijn gedachten in de maat één twee

één. Trommels sliepen nooit, zij liepen door

mijn dromen heen. Veel heb ik al gezien,

mijn horizon werd wijd. Soms vluchten mijn

gedachten terug, dan denk ik, misschien

komt hij terug de droom van toen, zo fijn.

Rommeldebom. Ik houd het voor gezien,

doe de ramen dicht. ‘Was ik nog maar klein.’

Joke van der Ark

Nr. 147 – mei 1991