Zijn grootste fan

De lolbroek staat hij uit te hangen,

hij haalt de mensen uit de sleur,

maakt ze vrij, opent een deur,

laat de geest, steeds gevangen

in de zorgen van de dag, onbevangen

lachen en genieten, geen gezeur.

Ook vanavond stelt hij niet teleur

het publiek geniet. Vol verlangen

dwaalt zijn blik over de zaal, zij zijn

gekomen allemaal om hem te zien,

kijk ze eens genieten. Vage pijn

sluipt stil naar binnen, ongezien

lacht hij het weg. Wat mist hij hem, zijn

grootste fan en vader bovendien.

Joke van der Ark

Nr. 159 – 25 augustus 1991