Vredeskind

Een halve eeuw is weggevlogen

meegenomen door de wind,

verwekt, net voor de hongerwinter

geboren als een vredeskind.

Ik hoorde van een koude oorlog

en ergens hing een zwaar gordijn

daarachter telde alleen “massa”,

een hoge muur scheidde Berlijn.

Het gordijn ging langzaam open

en de muur die werd gesloopt

toch is het niet zo mooi geworden

als men zo vurig had gehoopt.

Het kost veel tijd gelijk te trekken,

recht blijft recht en krom blijft krom,

wie lering trekt bouwt steeds op wijsheid,

wie bouwt –op brute kracht- is dom.

Een halve eeuw in vrede leven,

over een drempel in de tijd,

jammer dat niet ieder met mij

groeide naar volwassenheid.

Ik zeg niet dat ik alles goed deed

ik ben een mens als iedereen

deed wat ik deed wel steeds in vrijheid

een verre droom voor menigeen.

Geboren als een vredeskind

mij was geluk beschoren,

ik gun het ieder mensenkind

in vrijheid mens te worden.

Joke van der Ark

Nr. 231 – mei 1994