Moeder de vrouw

Beschermend, tot je los moet laten,

niet meer alles weet en ziet,

grote monden, tegendraads,

grove taal doet je verdriet.

Je zou het zo graag anders willen,

vrienden zijn en samen bomen

over wat hem dwars zit,

toekomstbeeld, verwachting, dromen.

Hij wil nu alles zelf ontdekken

en kan het heus wel zonder jou,

ziet in jou alleen de moeder

niet de zelfbewuste vrouw,

die nog gaarne mee wil tellen,

die nog leert en lacht en leeft.

Och, het is alleen maar logisch

dat hij daar geen erg in heeft.

Joke van der Ark

Nr. 249 – oktober/november 1994