Bloeiwijze

In de eerste fase

bevind je je tussen

kleine bloemen, eenduidig

van kleur en uiterlijk

en altijd is er het vertrouwde

waar je je welbevindt,

de boze buitenwereld

jou niet raken kan.

Je gaat uit op onderzoek

en ontdekt dat er

andere bloemen zijn,

groter en mooier van kleur,

een diversiteit die je

in je stoutste dromen

niet vermoed zou hebben en

waarvan de geur bedwelmt.

Tot jezelf gekomen

stel je vast dat de

vertrouwde plek onvindbaar is,

omkijkend zie je ergens

heel ver terug het blauw der

vergeet-mij-nietjes koepelen

over een veld vol madeliefjes,

maar… je moet verder.

De bloeiwijze verandert weer,

je komt anderen tegen…

Dan als je je een paar keer

flink bezeerd hebt aan de

doornen van de teerste bloem

merk je dat je niet alleen bent,

dat die ander telkens weer

jouw pad doorkruist.

Je besluit om samen te gaan

zoeken naar die ene plek,

naar een schuilplaats

waar vanuit nieuw leven

dwalen kan en je later,

“eens een voorjaarsbloempje”,

achterblijft als grijsbehaard plantje

waaruit telkens weer een

klein blauw bloempje bloeit.

Joke van der Ark

Nr. 413 – 14 juli 2002