Gezekerd aan illusie

Het lokte je

de welstand van het midden,

zelfstandig,

parels, dauwdruppels

in het economisch web

beschenen door een valse zon.

Mistige realiteit

onttrok je aan ’t gezin,

klampend klom je verder

langs rag

dat jou sterk genoeg leek

ons allemaal te dragen.

Had je ons af en toe

de hand gereikt,

pauzes ingelast

om tot elkaar te komen

dan waren we wellicht

zover niet afgedwaald.

Verwijderd van elkaar

raakten we steeds meer

gevangen

in een alomvattend web,

werden we prooi

en ingesponnen voor het leven.

Joke van der Ark

Nr.309 – 13 juli 1996