Stilte na de storm

Het water hoog opgezweept tussen het riet

reeds gulzig vretend aan de dijk, stemgeluid

aan flarden gereten, sterft bulderend uit

in verspilde kracht, armoe in ‘t verschiet.

Moesten ze gewonnen geven? Redden ze het niet?

Vaak wel, een bocht om het ontstane wiel duidt

op een steeds geleverde strijd. Naar verluidt

zijn er honderden Wielen. Ik kende ze niet.

Nu worden ze alom gekoesterd, niets doet

meer denken aan de wanhoop, ook niet rond dit Wiel,

een spiegel in het groen en zo is het goed.

Stilte na de storm, de strijd met het water viel

niet mee, voorouders bedankt voor kracht en moed

en speciaal wat mij betreft het Park Noordhoekse Wiel.

Joke van der Ark

Nr. 367 – 5 augustus 2001