Treur-
Steeds sterker kleurt die groene waas
die jou straks weer tot sluier wordt,
zinnebeeld van treurnis en van droefheid,
zo kenmerkend voor jouw soort.
Ik sloeg je met bewondering gade,
jij in het landschap, heel alleen,
je hield stand, stond mooi te wezen
toen alles rondom jou verdween.
Machinerie, grijparmen en klauwen
kwamen ervoor in de plaats, mannen
ook die bruggen bouwden, fiets-
wandelpaden volgens plan.
Het stukje Wetering waaraan jij droomde
moest wijken voor de waterkwaliteit
van het Waaltje, dat gretig stromend
naar de nieuw gegraven gaten wordt geleid.
Een waterplas waaraan het straks
fijn toeven is in de schaduw van jouw twijgen,
uitbundig spelen, bruinen in de zon
of in alle rust slechts zwijgen.
Sandelingen-
Van Polder met boomgaarden naar Natuur-
2004 – 2006
Joke van der Ark
Nr. 467 – 18 maart 2006