Bedrijvigheid rond de singel
Het was gelijk een maanlandschap,
overal hoopjes zwarte drab
en in plaats van singelwater
was daar een langgerekte krater
waarin een grijper dan verdween
en even later weer verscheen
met resten blad, een stok, een lat
of gewoon wat rommel, dat
achteloos was weggegooid.
’s Morgens vroeg dan leek het wel
een futuristisch schimmenspel
in het donkeer nog gehuld
werden de laadbakken gevuld
van tractoren die de drab wegreden
en onze huizen trillen deden.
Daarna werd er met vereende kracht
nieuwe beschoeiing aangebracht.
Straks is alles weer gewoon,
de singel fris en schoon
gereed voor de natuur
als zij zich tooit met aardse pracht.
Joke van der Ark
Nr. E-
januari/februari 1992