Matchgewijs


zou het nooit gelukt zijn

ons bij elkaar te brengen,

daarvoor lopen onze

hobby’s en interesses


gewoon teveel uiteen.

Wat wij beiden delen

zou veel te smal bevonden zijn.

Toch is die smalle basis


uitgegroeid tot meer;

in gezamenlijkheid spontaan

ontstaan. Al vind ik het

soms jammer, dat wij samen


niet in de diepte gaan,

jij mij alleen laat

als ik weer eens zoeken ga,

naar de zin, naar waar


het allemaal omgaat,

het hoe en het waarom.

Wat dat betreft blijf jij

liever veilig boven.



Het is verschil, geen onwil,

meer een niet begrijpen.

Daarentegen durf ik niet

met jou de lucht in, niet


te klimmen, omhoog gestuwd

door de thermiek, te zweven

terwijl je alles overziet.

Nee, dat durf ik niet.


Dat onderscheid zal altijd blijven

maar we gunnen het elkaar.

Als jij boven bent, zal ik

beneden op je wachten en


als ik weer eens te diep ben

afgedaald in de spelonken

van mijn brein en de weg terug

niet makkelijk vind, weet ik


dat je mij steevast op zal halen

zodat we in gezamenlijkheid

kunnen doen wat we deden

toen het vonkje oversloeg,


dansen en alles overstijgen.



Joke van der Ark

Nr. 571 - 20 maart 2009