Volksdans

De kleine meisjes

Het is net een veldboeketje,

dacht ik, toen ik ze bij elkaar

zag staan, in afwachting

van wat er ging gebeuren.

Onbevangen in hun spel

gaven ze ons een kijkje

in wat universeel maar

voor hun land speciaal is.

Overgeleverde zang en dans

werden kleurig, fris en vrolijk,

als bloempjes in een lentebries,

door hen weergegeven.

De jonge jongens

Enkelen, reeds stoer in hun

gedrag, werden gerekruteerd

voor een oorlogsdans, waar

ze lachend aan voldeden.

Een strijd waaraan ze,

naar ik hoop, in het

echte leven, nimmer

deel hoeven te nemen.

Waar het geen spel zal zijn

maar echt, waar verdriet

zal overheersen om het

verlies dat werd geleden.

De groteren

In hun verlangen naar

de liefde waren de jongens

onderweg blijkbaar hun

valse schaamte kwijtgeraakt,

zodat ze in de groep geen

minderheid meer vormden.

Zelfs graag in de nabijheid

van de meisjes kwamen

om het aloude lied te zingen

en flirtend en dansend

zorg te dragen dat hun

volkscultuur behouden blijft.

Joke van der Ark

Nr. 577 – 12 mei 2009

Martin Slowakije, woensdag 6 mei 2009