Stofjes

Verrukt was ik als kind

wanneer ik ze zag dansen

in een bundel licht.

Daarin kwamen ze tot leven.

De andere zag ik niet,

tenzij ik het gordijn verschoof.

Zo gaat dat bij ons ook:

‘niets’,

totdat we worden

en dansen in het licht.

Joke van der Ark

Nr. 579 – 24 mei 2009