Dromenland

Zo de wind speelt met wat

hij op zijn weg maar vindt,

door het tot grote hoogte

op te zwiepen, om het

daarna in een duizeling-

wekkende wirwar van

aangeblazen lucht

omlaag te laten zwieren

en daarvan te genieten,

stapt onze geest, voor we

gaan slapen, nog even

in gedachten rond.

Schopt ze overhoop, maar

veegt ze dan weer bij elkaar

om ze op de trein te zetten:

het boemeltje naar dromenland.

Waarin we tijdens onze reis

het soms ineens begrijpen,

lering kunnen trekken

uit de beelden die ons

door de vensters worden aangereikt.

Joke van der Ark

Nr. 575 – 14 april 2009