Peilloos

graaf ik mij in het verhaal,

hersenspinsel, stof

om over na te denken.

Het grijpt mij aan.

Hunkerend naar meer

graaf ik door, dieper,

tot het zo duister wordt,

mij wezensvreemd,

dat alles instort en ik

ontsteld, onder

loodzware gedachten

in de diepte achterblijf,

waar ik vooralsnog

niet uit zal komen.

Temeer, omdat ik

eigenlijk wel weet,

dat feitelijkheid de fantasie

soms overstijgt

Joke van der Ark

Nr. 585 – 15 augustus 2009