Over haar vloeiendheid
zijn het de bruggen die
ons schragen, houvast
bieden van geboren worden
tot aan het wederopgaan.
In onze wereld is het pure
overleven niet zo moeilijk meer,
al ontbreekt het ons aan macht
voor lange tijd een bivak op te slaan.
Een brug stelt ons in staat gas
terug te nemen, te grote druk
voorbij te laten gaan,
te spiegelen in het kalme water,
er iets eigens in te werpen
zodat men weet dat ‘wij’ hier waren,
lief te hebben eer we ons
wederom begeven in de stroom
om onze geest te scherpen
aan wat anderen achterlieten
in de voortrazende rivier
die leven heet.
Joke van der Ark
Nr. 587 – 14 september 2009