Recreatiegebied Sandelingen-Ambacht



Vanaf mijn balkon


overzie ik mijn landgoed en waan mij

een jonkvrouw uit vervlogen tijd.

De tuinman is geweest zie ik, ook dat hij

hier en daar een steek heeft laten vallen.


Ik zal de man er niet direct mee overvallen,

maar zoals het mij betaamt, hem zeggen

beter te presteren, ervoor zorg te dragen

dat hij zich in zijn vak bekwaamt.


Wat ben ik blij met mijn idee destijds,

om het domein open te stellen nu ik zie

hoe iedereen van de mogelijkheid geniet

om heerlijk in de buitenlucht te zijn.


Zonaanbidders, hardlopers en kuieraars,

baasjes die trachten hun huisdieren te temmen,

blijvers en passanten, maar wat ik

nog het leukste vind, zijn de hoge stemmen


van kinderen die opgaan in hun spel.

De kakofonie van geluiden voortgebracht

door vogels en eenden, meeuwen, die zwevend

in de lucht, krijsend in die vreugde delen.


Och, wat vind ik het leven fijn als ik geniet

van het uitzicht, het water en het vele groen,

de bomen die over een paar jaar zo vol

zullen zijn dat de contouren,


de begrenzing van mijn domein

vanaf het balkon niet meer te zien zullen zijn.

Het terrein daardoor groter lijkt

dan in werkelijkheid en ik het dan wellicht


nog meer waardeer op deze plek te wonen

om alles overziend te kunnen dromen

over landgoederen en freules uit vervlogen tijd.



Joke van der Ark

Nr. 636 - 19 april 2011