Deze morgen


wekten de schijnbaar

uit de ochtendmist ontstane

wolken tussen de einder

en het nergens


een sluimerend

verlangen in mij

naar hen

die over zijn gegaan.


Ik kon ze niet bereiken

noch zijn ze mij verschenen,

toch tuurde ik en

liet mijn ogen dwalen


tot het verlangen weggeëbd

en de wolken verdwenen waren.



Joke van der Ark

Nr. 640 - 4 mei 2011