Kijkdoos


De invulling ervan moest rap, liefst

razendsnel gebeuren, nimmer langzaamaan.

Wat duurde het, voor mij als kind, oneindig lang

eer ik in een volgende fase kwam.


Zware gedachten soms over met wat

en hoe mijn ruimte in te vullen.

Gedaan was gedaan, ongeacht of ik

met het resultaat tevreden was, of het betreurde.


Nu ik de volgepakte ruimte overzie

vanuit een ander perspectief,

betrap ik mij op de gedachten

dat het wellicht mooier was geweest,


als ik in bepaalde fasen van mijn tijd

en ruimte een andere kleur, een ander

materiaal gebruikt had, maar ik moest het

doen met wat voor handen was.


Ik kon immers enkel maar de mogelijkheden

en het inzicht van mijn tijd benutten.

Mijn kijkdoos is nu bijna klaar; ik hoop

hem af te maken en trots te zijn


op het uiteindelijke resultaat, zodat diegenen

die wellicht ooit een kijkje nemen

zullen zeggen: Het is goed gedaan.

Ze heeft het toch maar voor elkaar gekregen.



Joke van der Ark

Nr. 616 - 2 oktober 2010