Drijvend op de ademstroom
in en uit langszij blokkades
die horen bij het doolhof
waarin wij ziende soms verdwalen,
zonder het echt kwijt te zijn
dat wat drijvend op de stroom
steeds weer tot ons komt, zodat
wij het naar behoeven kunnen vatten
en gebruiken om het door te geven,
mondeling of toevertrouwend
aan papier waaruit het opstijgt
en zijn werk doet, onaantastbaar
nu het verband gekregen heeft,
tot het laag voor laag wordt onderzocht,
de kern wordt losgewoeld
nimmer uit het oog verliezend dat
het ons een weg wijst, ons wil raken,
onszelf te overstijgen,
de samenhang te zien.
Joke van der Ark
Nr. 618 -