Maar toch …

Om ons heen is ‘t fris en groen.

Zoete voorjaarsgeuren

door een zachte bries verspreid

doen mij het verlangen naar

zomerjurk en blote benen

ras vergeten. We zijn op reis,

jij en ik en we genieten

van ons samen, waardoor

ik die lange, lange dagen

waarin jij soms afwezig bent

vergeten schijn te zijn. Maar,

ik weet dat ze weer komen

net zoals de winter steeds

weer komt en ik ondanks

dat ik het niet prettig vind

mij daarin moet schikken,

maar toch …,

ongeacht het weten

telkens weer

op een milde winter hoop.

Joke van der Ark

Nr. 691 – 27 mei 2013