Voor wie mij werkelijk leest

Soms komt de gedachte bij mij op

dat ik wel weer naar school

zou willen of, voor mijn part,

gaan studeren.

Die mogelijkheid bestaat;

de voorbereiding deed ik reeds,

al was dat rijkelijk laat.

Aan de andere kant

leer ik iedere dag, zowel thuis

als elders. Ik schrijf,

pleeg daarvoor onderzoek

naar gedrag en levenswijze,

beschouw dat alles

door een kier in de tijd.

Het is iets wat ik ooit begon

en nu volledig bij mij hoort.

Poëzie, verhalen, versjes,

ik creëer ze woord voor woord.

Maar dan ook weer bekruipt

mij de onzekerheid. Waar

doe ik het eigenlijk voor?

Voor mijzelf?

Voor wie mij ooit zal lezen?

Dat laatste is mijn grootste drijfveer,

daaraan hang ik het meest

‘Voor wie mij werkelijk leest.’

Joke van der Ark

Nr. 647 – 8 augustus 2011