Om van niets meer af te weten
Met alles wat ik in me heb, verzet ik me
om niet verstrikt te raken
in een labyrint van sombere gedachten,
die de weidsheid in mijn hoofd
doet krimpen met ieder naar bericht
dat tot mij komt en bedreigend is
voor het zo moeizaam opgebouwde
welbevinden, omdat het rammelt
aan mijn zorgvuldig weggestopte
angsten voor ongemak, ziekten en pijn,
maar zeker voor het meest gevreesde,
‘het er niet meer zijn’,
terwijl dat misschien het fijnste is,
om van niets meer af te weten.
Joke van der Ark
Nr. 712 -