De grote reis
ligt nog in ’t verschiet,
een verheugen op het weerzien,
maar tegelijkertijd
ook opzien tegen het gaan.
We zullen weer tezamen zijn
en praten over toen …,
het nu, over hoe zij hun leven
in den vreemden leiden;
al jarenlang hun thuis,
de grond waarop hun kinderen
geboren werden die,
hoe zou het anders kunnen
geen enkele binding hebben
met het land waar hun ouders
kinderen waren,
broer en zussen, één gezin.
Nog voor vertrek
weegt het mee, het afscheid,
bij die ene die
gedwongen door omstandigheid
terugkeerde naar het vaderland.
Joke van der Ark
Nr. 705 -