Septembermorgen

 

Al vele malen

vertolkt,

melancholie

over het naderend

 

afscheid

van licht en warmte,

waarin we

dartel, haast

 

als een vlinder

door het leven gaan.

Het lijkt

alsof

 

de natuur

dit voor ons

wil verzachten

door

 

een brug te slaan

tussen lichtvoetig

en vrij

naar

 

zwaarmoedig en

diep weggedoken.

Het moment waarin

we nog even

 

blij kunnen zijn

met de frisheid

en de sensatie

van een

 

septembermorgen.

 

 

Joke van der Ark

Nr. 776 – 20 september 2015