Septembermorgen


Al vele malen

vertolkt,

melancholie

over het naderend


afscheid

van licht en warmte,

waarin we

dartel, haast


als een vlinder

door het leven gaan.

Het lijkt

alsof


de natuur

dit voor ons

wil verzachten

door


een brug te slaan

tussen lichtvoetig

en vrij

naar


zwaarmoedig en

diep weggedoken.

Het moment waarin

we nog even


blij kunnen zijn

met de frisheid

en de sensatie

van een


septembermorgen.



Joke van der Ark

Nr. 776 – 20 september 2015