Septembermorgen

Al vele malen

vertolkt,

melancholie

over het naderend

afscheid

van licht en warmte,

waarin we

dartel, haast

als een vlinder

door het leven gaan.

Het lijkt

alsof

de natuur

dit voor ons

wil verzachten

door

een brug te slaan

tussen lichtvoetig

en vrij

naar

zwaarmoedig en

diep weggedoken.

Het moment waarin

we nog even

blij kunnen zijn

met de frisheid

en de sensatie

van een

septembermorgen.

Joke van der Ark

Nr. 776 – 20 september 2015