Dingen
Waar zijn ze, de concrete dingen
die ik zo belangrijk vond?
De schoenen waarin ik uren
wandelen kon, een maillot die
mij soepel liet bewegen,
het tennisracket en de bal?
Spullen, ze lagen overal.
Het notenschrift van een nieuw lied,
de boeken waaruit ik leerde,
het mes, waar ik een boterham mee smeerde
als ik hongerig niet wachten kon
tot ik mijn jas had uitgedaan?
Materiële dingen, ze zijn
verdwenen, in tijd vergaan.
Wat bleef, zijn de herinneringen
aan alles wat ik dankzij die dingen
mocht beleven. Abstracties, zoals
zingen, het met z’n allen streven
naar een zuiverheid, het accepteren
van de dissonanten die horen bij het leven
en de geschiedenis der dingen.
Joke van der Ark
Nr. 790 -