Verdrongen

De kerk, ooit het hoogste punt in dorp en stad

waarin en waaromheen het leven zich voltrok,

baken op het platteland, waarop

men zich richtte om z’n route te bepalen.

Onderwerp van mythen en verhalen omdat

de torenspits soms nog waargenomen werd

door vissers, lang nadat hij door een vloedgolf

onder het wateroppervlak verdwenen was.

Daaraan moet ik denken als ik,

naar modern gebruik, vanuit een auto

een blik naar buiten werp en

nog net de spits zie van een toren die

toebehoort aan de kerk van een dorp dat

reeds lang door een stad is opgeslokt en

aan het oog onttrokken is door hogere gebouwen.

Het lot van vele kerken, die nauwelijks

nog zichtbaar zijn tussen de bebouwing

die hoger en hoger wordt en zo het zicht bepaalt

van een moderne stad.

Joke van der Ark

Nr. 808 – 01 november 2016