Tussen wal en schip

Gevlucht en daar terechtgekomen

waar alle hoop langzaam

uit hun jonge lijfjes vloeit,

omdat het enige wat nog hoop

op een betere toekomst gaf,

van hen werd afgepakt, waardoor zelfs

het simpele zijn hen niet meer boeit.

De reportage gaat over meisjes

op die specifieke plek en ik ben,

terwijl ik nergens meer van opkijk,

geschokt door wat er wordt gezegd.

Het is teveel, dat is een feit, toch

zouden regeringen zich moeten schamen

voor hun ontwijkende beleid.

Laten ze in plaats van

muren bouwen en hekken zetten,

deze gruwel aanpakken, wereldwijd.

Zodat deze kwetsbare jonge mensen

de kans krijgen zich voor te bereiden

op een goede toekomst,

in een hopelijk betere tijd.

Joke van der Ark

Nr. 813 – 15 januari 2017