Rauw
en eerlijk moest het zijn,
zei de maker van
de documentairefilm
over dit verdriet.
Kinderen met kanker,
kan iets nog erger,
denk ik dan.
Nee, erger kan het niet.
Maar toch, ik zag snoetjes
vol vertrouwen, dan weer
angstig voor het onbekende,
stil en in zichzelf gekeerd.
Kijkend naar die documentaire
moest ik wel van ze houden.
Wat heeft het me geleerd?
Iets dat ik eigenlijk al wist.
Kinderen worden wijs
als hun zoiets overkomt.
Niet vroegtijdig grijs maar kaal
voor zolang als het duurt,
het vernietigende beter maken.
Joke van der Ark
Nr. 837 -