Met de stroming mee

Sinds er van alles

uitgevonden is

om leven en werken

makkelijker te maken,

moeten we meer en

meer onthouden.

Was je een telefoonnummer

vergeten, dan vond je dat

in een dik boek. Je ging nog

naar de winkel om de hoek,

waar je eerst alles op liet schrijven

en je later betaalde met contanten.

Een bankrekening was

voor de rijken en

de zakenman, die hadden

ook een kluis, waarvan

de combinatie soms al moeilijk

te onthouden was. Maar

ingewikkeld werd het pas

in het digitale tijdperk,

waarin het loon dat je verdiende

gestort werd op jouw rekening

en als je geld op wilde nemen,

je daarvoor naar de bank toe ging.

Nu is er een automaat, dus

moet je je pincode onthouden

en erop vertrouwen dat

je die ook telkens weet,

want als je hem vergeet

wordt je pasje opgegeten.

Makkelijk wordt het gemaakt,

maar er komen er steeds meer,

paswoorden en codes,

die we dan maar simpel maken.

Helaas is zo’n combinatie

daardoor snel te kraken.

Zelfs als je niet meedoet

aan alle nieuwe dingen, is er

nog heel wat te onthouden.

Je kunt er niet omheen,

al zou je willen en roep je luid,

‘Mij kunnen ze niet dwingen!’.

Je bent een kind

van de vooruitgang, dus

moet je uiteindelijk met

de stroming mee, want

er is geen rivier die het

tegen een berg opneemt;

ze stromen,

geen enkele uitgezonderd,

allemaal naar zee.

Joke van der Ark

Nr. 865 – 25 augustus 2018