Een kwestie van verstaan

Veel woorden stijgen dagelijks op

bestem voor hogere machten

opgeweld van binnenuit, spontaan

of… weloverwogen de gedachten.

Onderling niet te verstane klanken

strijden, welk komt het eerste aan,

de kreet om levensmoed – of juist

de roep – te eindigen het aards bestaan.

Gaat het langs tolken, of vinden

taal en dialect steeds de eigen Goden,

wordt onderscheid gemaakt, geselecteerd

naar ernst van zaken, hoogste noden,

telt het doorzettingsvermogen

of het aloude – wie lang aanhoudt wint –

is het wellicht de hoogbejaarde mens

die voorrang krijgt, of een ziek kind.

In tijd zijn beden menigmaal verhoord

vergiffenis voor hen die nederig vroegen.

Toch… duizenden die het niet redden

ondanks hun oprechte zwoegen,

hun stinkend zweet, hun tranen,

zeg mij… wat deden ze verkeerd,

vonden ze niet de juiste woorden,

hadden ze het verkeerd geformuleerd.

Hadden zij de kracht niet, door te dringen

tot de kern – zijn ze te zwak geboren

of… is het een kwestie van verstaan?

Gingen al hun woorden in eeuwigheid verloren.

Joke van der Ark

Nr. 220 – januari 1994