Poëzie


Het gebeurt maar zelden

dat er uit mijn schrijverij

poëzie ontstaat.

Blij ben ik dan en trots

op de woorden

die raken aan de ziel,

het diepe inzicht dat zich

hierdoor van mij meester maakt.


Poëzie lezen, dat doet

niet iedereen, er is

zelfs menigeen

die het openlijk versmaadt.

Een gedicht, dat gaat nog net,

vooral met sinterklaas

als iedereen aan het

rijmen slaat.


Oké, dat mag,

dat is ook leuk, vooral

als je het zelf probeert

en het niet aan

een ‘professional’ vraagt

die niets anders doet

dan woorden op elkaar

te laten rijmen.


Maar, als de ontvanger

er blij mee is,

erdoor geroerd wordt,

of op een ludieke wijze

op zijn nummer

wordt gezet, dan

heeft ook dat gedicht

bestaansrecht


Zo heeft ook elk

van mijn gedichten

bewezen er te mogen zijn,

al is niet alles poëzie.



Joke van der Ark

Nr. 841 - 5 februari 2018