Sporen van leven

Het grijnst je aan,

de rompslomp

van papieren en

digitale registraties

van je bestaan,

die je jaar in jaar uit

verzamelt

en bewaart.

Niet omdat je

deze zo graag spaart;

het is er, en het

ruimt niet op.

Tot het op een keer

zoveel is, dat je

niet weet waar

je moet beginnen

je te ontdoen

van heel die zooi,

die aan je

is gaan hangen:

vertegenwoordiging

van je belangen,

bewijs van je bestaan,

waarvan je

toch het liefst

zou willen,

dat ze als sporen

in het zand

na een regenbui

verdwijnen

of gewoon

in tijd vergaan.

Helaas moeten we

zo’n bui steeds weer

zelf creëren.

Joke van der Ark

Nr. 848 – 5 mei 2018