Helaas

Mijn lijstje met ‘nooit meers’

wordt alsmaar langer.

Soms vind ik dat jammer,

dan weer moet ik erom lachen,

maar toch …, meestal

moet ik huilen en zou

ik zo van leeftijd willen ruilen.

Wat zou het heerlijk zijn

om weer te kunnen dansen,

te fietsen en zoals eerst

hartstochtelijk te vrijen,

een eind te wandelen,

een trui te kunnen breien.

Och, wat zou ik graag …

Helaas, ik zal het hiermee

moeten doen, het is zoals het is.

En van leeftijd ruilen?

Nou nee, voor geen miljoen

want zoals het spreekwoord luidt:

‘Van ruilen komt huilen’

en dat doe ik al genoeg.

Joke van der Ark

Nr. 882 – 14 december 2018