Dezelfde pui, dezelfde deur

In vele boeken, manuscripten

ligt het vast, het ver- verleden.

Wij kunnen ons daar niet in plaatsen

met onze normen uit het heden,

welvaart, oorlog, onderdrukking,

de grootste schurk werd ooit geëerd,

armoede, een land in opbouw,

apart- gelijkheid, goed? verkeerd?

Waar en hoe speelden steeds mee,

zo zal het altijd blijven,

normen, waarden van huis uit,

zullen ze beklijven…?

Deze tijd biedt ruime keus,

er kan een hele hoop,

schijn- beschaving, massa, luxe,

zijn voor geld te koop.

Jongeren zijn , -als door de tijd

beducht voor ’s levenssleur-

toch zoeken ze in iedere stad

dezelfde pui, dezelfde deur,

wellicht biedt dat ‘hen’ zekerheid,

Mac Donald als een levensvisie,

de wereld in een notendop

gevangen door de televisie…

Geschiedenis herhaalt zich,

we proberen te begrijpen…

Normen, waarden, plaats en tijd

ze zullen nooit beklijven.

Joke van der Ark

Nr. 230 – mei 1994