Het is ‘t leven
en het hoort erbij.
Wellicht is het zelfs
het allerbelangrijkste
omdat het garantie geeft
aan ons voortbestaan.
Echter, ik wil niet dat
het in zwarte letters op
eens maagdelijk papier
ongewild en onverwacht
mijn gedachten penetreert.
Wat wordt ermee beoogd:
de lezer af en toe
een buitenissig hapje
te serveren tussen zinnen
die er wel toe doen?
Ik hoef ze niet, de toeters
en de bellen die
zonder gêne tevoorschijn
worden gehaald voor
het beschrijven van
een ‘liefdes’-
Joke van der Ark
Nr. 937 – 29 februari 2020