Reveille

Verrast lig ik te luisteren

hoe ze lonken naar de dag.

Ze vragen niet of het wel mag,

geen poging ook tot fluisteren.

Met plezier laat ik me kluisteren

bewonder wat zo’n keel vermag.

Ontwaak! Ik zeg u goedendag.

Ontwaak! Laat achter u de duistere

ondoorgrondelijke winternachten.

’t Is tijd voor liefde en nieuw leven,

verzamel, bundel al uw krachten.

Laat me slapen, schiet het even

door mijn niet wakkere gedachten,

maak toch niet zo’n leven.

Joke van der Ark

Nr. 275 – 30 maart 1995