Stoutmoedig

Het toverwoord dat staat voor

durf: Heilige huisjes, weg ermee!

Maar is het dat ook om iets wat

mooi is vunzig te beschrijven?

Is het geen onzekerheid, angst

om niet op te vallen, niet

te worden gezien en gelezen?

Misschien is het dat …?

Wat denken ze ermee te bereiken?

Dat iedereen het erover heeft?

Hopen ze dat de lezers net zo

geil worden als zij tijdens het schrijven?

Er is niets aan. Ik kan het ook,

maar ik doe het niet. Het is niet nodig.

Ik blief ze niet, de scènes waarin alles

expliciet uit de doeken wordt gedaan.

Ik wil lezen over andere zaken

en als het onvermijdelijk is,

het logisch past in het verhaal,

dan vind zelfs ik dat geen bezwaar.

Maar alsjeblieft! Kan het wat minder?

De lezer kan zelf wel bedenken

hoe het werkt en hoe het gaat.

Dat hoeft niet te worden uitgelegd.

Verpak het maar in mooie lagen.

Een strik erom hoeft dan weer niet;

die valt er toch maar af als

het trots gebeuren slap geworden is.

Joke van der Ark

Nr. 939 – 12 maart 2020