Tracing the rope
Dat was wat ze deed,
al doende creëren.
Naar eigen zeggen
niet voor de eeuwigheid,
maar om zichzelf te verliezen
in de tijd die het duurde
dat te scheppen
wat zij voor ogen had.
Daarbij vond ze het
helemaal niet erg, dat
het ooit weer zou vergaan,
omdat kunst voor haar
vluchtig als het leven was:
slechts daar om te beleven.
Maar al zal het op den duur
nooit meer tastbaar zijn,
het beeld zal altijd blijven
omdat het werd vastgelegd
en net als bij mij, zal het
bij eenieder die het ziet,
heel lang nog beklijven.
Joke van der Ark
Nr. 814 – 19 januari 2017
Afbeelding: Eva Hesse -
Whitney Museum of American Art
